|
|
|
Wielkość oraz funkcja domu WM01
Bielik idealnie odpowiada potrzebom rodziny cztero- lub pięcioosobowej. Gabinet na parterze (przy wejściu) może pełnić różne funkcje: aneksu bibliotecznego (połączonego z salonem), pokoju gościnnego lub gabinetu-pracowni (ewentualna możliwość wejścia dla Klientów bezpośrednio z przedsionka). Kuchnia - w zależności od indywidualnych wymagań inwestorów - otwarta lub oddzielona ścianą od salonu. Na poddaszu 3 sypialnie, każda z przylegającą doń garderobą. Taras nad garażem może być miejscem odpoczynku na świeżym powietrzu, a z czasem zostać obudowany szkłem (oranżeria lub ogród zimowy). Pełna ściana garażu umożliwia usytuowanie domu na węższej działce. Dom może być także realizowany bez garażu (patrz wizualizacja) lub
w zabudowie bliĽniaczej.
|
Technologia
Projekt w wersji podstawowej występuje z elewacją wykończoną białym tynkiem mineralnym, cokół oblicowany płytkami klinkierowymi oraz fragmenty ścian obłożone deskami. Dach pokryty jest dachówką ceramiczną, a okapy podbite deskami pomalowanymi w kolorze ciemnego brązu. Ściany są murowane z bloczków ceramicznych i betonowych,
ocieplone płytami styropianu lub wełny mineralnej. Nad parterem zaprojektowano strop żelbetowy gęsto-żebrowy wykonany z gotowych elementów belek i pustaków stropowych.
Konstrukcja dachu jest krokwiowo -jętkowa z belkami, słupami i płatwiami z drewna sosnowego.
Schody wewnętrzne zaprojektowano jako żelbetowe, ale można wykonać je z drewna na zamówienie indywidualne lub zamontować typowe
- gotowe z katalogu producenta. Do budowy domu przewiduje się zastosowanie powszechnie dostępnych materiałów budowlanych,
|
|
UWAGA! dom można
realizować bez garażu - opis i wizualizacje w dalszej części strony
|
| Projekt był
opublikowany na łamach Dodatku do Dziennika Bałtyckiego i Wieczoru
Wybrzerza w paĽdzierniku 2001 roku. Kliknij na obrazek obok, by przeczytać
reprodukcję artykułu. |
|
| Projekt w
wersji architektury regionalnej (poniżej) nawiązującej do tradycyjnego
domu w konstrukcji szkieletowo - ryglowej tzw. "muru pruskiego. Może
być realizowany na na obszarach parków krajobrazowych lub w sąsiedztwie
obiektów zabytkowych. |
|
Ludzie
budują domy od zawsze. Budowali z materiałów budowlanych, które znaleĽli w
pobliżu. W lesie dom stawiany był z bali drewnianych, w górach ma mury i
podwaliny z kamienia. Tam gdzie znaleziono glinę zaczęto produkcję cegieł.
Każdy materiał budowlany ma inne właściwości konstrukcyjne, więc wpływa
na kształt domu. Inaczej wyglądają domy budowane na pustyni, inaczej w dżungli,
a inaczej w lasach.
|
|
Jeszcze
dzisiaj można spotkać miejscowych fachowców, którzy potrafią zbudować dom
bez projektu, bo ich dziesiątki w życiu postawili korzystając z doświadczeń
przekazywanych z ojca na syna. Mieszkający w nich ludzie dobrze się czują, więc
nie ma potrzeby wymyślania nowych kształtów i konstrukcji. W ten sposób, w
dużym skrócie powstała architektura regionalna.
|
|
Ale
współcześnie praktycznie każdy materiał budowlany jest dostępny, szkło,
stal, kamień, tworzywa sztuczne. Wszystkie kształty można zbudować. Dla
architektów powstaje szerokie pole do realizacji twórczych fantazji. Gdyby
tylko mieszkający w nich ludzie umieli to docenić, a nie narzekać, że
mieszkając w nich utracili dotychczasowe dobre samopoczucie, domy są
niewygodne, nie pasują do stylu ich życia, są drogie w utrzymaniu. Niewygodna
i droga jest ta „nowoczesność”, chociaż, ze względów prestiżowych,
sami żądają, by ich dom miał coś jeszcze bardziej niż ma sąsiad: był wyższy,
miał większe okna, kolumny, podcienie, wykusze, salon o wysokości dwu
kondygnacji...
|
|
Regionalność
architektury nie polega tylko na formie budynku, wynikającej z konstrukcji i wpływu
klimatu, ma ona głęboki związek z miejscową kulturą, życiem rodziny,
utrwalonymi zwyczajami. Patrząc na tradycyjne elementy regionalnej architektury
czujemy ich swojskość i jesteśmy pewni, że dom jest praktyczny dla mieszkających
w nim ludzi, bo „praktycznie” wynika z lokalnych uwarunkowań.
Technika budowy rozwija się, producenci oferują coraz lepsze rozwiązania.
Trzeba, zatem umieć pogodzić dobrego ducha starych, sprawdzonych, tradycyjnych
form architektonicznych z użytkowymi dobrodziejstwami cywilizacji.
|
|
Na
podstawie doświadczeń wielu własnych realizacji postanowiłem zaproponować
gotowe projekty domów jednorodzinnych, które będą łączyły w sobie tradycję
z nowoczesnością, będą „piękne i proste”, piękne prostotą,
proporcją i kształtem i proste w budowie i eksploatacji. Bryła domu ma łączyć
uniwersalne dla naszego kraju cechy rodzimej architektury, a rozwiązania
elewacji nawiązywać do regionu.
|
|
Za
projekt podcieniowego domu żuławskiego zrealizowanego w 1991 roku otrzymałem
pierwszą nagrodę złotej wiechy za najlepszą realizację w kraju.
Prezentowany projekt w wersji z „murem pruskim” na elewacji będzie
pasować do krajobrazu na Kaszubach, a elewacja wykonana z cegły klinkierowej
zamiast białego tynku zmieni charakter domu na bardziej ekskluzywny pozwoli
postawić go w otoczeniu mazurskich jezior, czy w sąsiedztwie zabudowy
zabytkowej.
|
|
Plan
domu odpowiada potrzebom rodziny cztero – pięcioosobowej, pokój przy wejściu
może pełnić wielorakie funkcje: może być biblioteka domową, pokojem gościnnym
lub gabinetem lekarskim, gdy wejście do niego zrobimy bezpośrednio z sieni.
Kuchnia może być otwarta do salonu, lub oddzielona od niego ścianą.
Zaprojektowane przy sypialniach garderoby podnoszą komfort użytkowy, a taras
nad garażem może być prywatnym solarium. Pełna ściana garażu pozwoli na
zbliżenie domu do sąsiada, a przy jego zgodzie, nawet do 1,5 m od granicy działki.
|
|
arch. Paweł Wład Kowalski
|
